TARİHİ
Osmanlı Devleti döneminde Derelû olarak bilinen yerleşim alanı, Giresun ili ile aynı tarihi olayları yaşamiş. Dereli Akkoyunlu Devletinden Fatih Sultan Mehmet döneminde Seyyid-i Vakkas komutasındaki ordu tarafından Osmanlı topraklarına katılmıştır.
Gürcistan'ın Ruslar tarafından işgali ile ilçenin İçmesuyu köyü ve Akkaya köylerine 1892 yılında müslüman Gürcüler göç etmişler.
Bölge deki yerleşim alanı 1926 yılında nahiye olmuş ve 1958 yılında ise ilçe haline getirilmiştir.
COĞRAFYA
Şebinkarahisar yolunun 32. Km'sinde kurulan ilçe Aksu Vadisi üzerine yerleşmitir. Doğsunda Keşap, Yağlıdere, batısında ordu ili ve Bulancak ilçesi, kuzeyinde Giresun il merkezi, güneyinde ise Alucra ve Şebinkarahisar ilçeleri yer almaktadır.
İlçenin yeryüzü şekilleri dik ve sonderece engebeli bir araziye sahip olup, yüz ölçümü 820 km2 dır. Giresun ilinin İç Andoluya açılan kapısı Eğribel ilçe sınırları içindedir.
İlçe merkezinde bulunan 4 mahalle ile 38 köyün, 1997 yılı nüfus tesbitine göre toplam nüfusu 27.698 olup, Merkez nüfusu 5.451 dır. Bölgede bulunan diğer yerleşim alanlarında olduğu gibi yöreden Giresun ve sahil ilçeleri ile Batıda bulunan büyük kentlere çok sayıda göç olmuş.
EKONOMİ
İlçeyi sahile bağlayan Şebinkarahisar karayolu asfalt olup tüm köy yolları sıtabilizedir. Son zamanlarda bazı köy yollarında betonlama çalışmaları yapılmaktadır.
Bölgede fındık en önemli tarım ürünüdür. İlçenin bazı köyleri orman köyü olduğundan, orman köylüsünü kalkındırma amaçlı kooperatifler bulunmaktadır.
Ayrıca bölgede büyük ve küçük baş hayvan yetiştiriciliği yanında, tatlı su balıkçılığı da yapılmakta. Fazla ticari olmasa da kümes hayvanları yetiştirilmekte ve arıcılık yapılmakta.
TURİZM
İlçede Turizm çok gelişmemiş olup ekonomiye bir katkısı yoktur. Daha çok iç turizm hakimdir. Turizmi geliştirmek için yayla şenlikleri düzenlenmektedir.
İlçenin önemli tarihi eserleri arasında, Hisar Köyündeki Meryem ana manastırı, Kuşluhan Kalesi, Yavuzkemal köyü hanlarını ve tarihi ören yeri, Akkaya Köyündeki Çobankayası resimleri ve çok sayıda kemer köprüler bulunmaktadır.
YAYLACILIK
İlçede yaylacılık yaygın olup, Hayvanlarını otlatmak için yöre halkı yaylaya çıkmaktadır. Bektaş ve Kümbet yaylalarının ilçe sınırları içinde olması dolaysıyla yayla şenliklerinin yapıldığı aylarda ilçede sosyal ve kültürel açıdan bir canlılık yaşanmaktadır.
Kümbet Yaylası şenliği, Temmuzun 2. haftası (Cuma - Pazar) Kümbet yaylasında yapılmakta.
Bektaş Yaylası Şenliği, Ağustos ayının ilk haftası ( Cuma - Pazar) Bektaş yaylasında yapılamakta.
ÖRF VE ADETLER
İlçe Örf ve Adet bakımından Giresun iline benzerlik göstermekte olup, Geleneksel giysiler halk tarafından özel günlerde giyilmekte. Eski geleneklere göre yaylacılık ve yayla şenlikleri sürdürülmektedir.
Efsaneler arsında, Kuyu, otbitmez, bereket, su çobankayası, cami yeri efsaneleri ünlüdür.
Kuzukulağı yemeği, gücükdene çorbası, galdirik turşusu, armut ballaması, çökelik yöresel yemeklerdir.